زندگی من به روایت منوچهر آتشی
منوچهر آتشی: دوم مهرماه 1310 در روستای به نام "دهرود" دشتستان جنوب متولد شدم خانواده ما جزء عشایر زنگنه كرمانشاه بودند كه در حدود 4 نسل پیش به جنوب مهاجرت كرده بودند. نام خانوادگی من به دلیل اینكه نام جد من "آتش‌‏خان زنگنه" بود "آتشی" شد، پدرم فردی باسوادی بود و به دلیل علاقه‌‏ای كه سرگرد اسفندیاری كه در جنوب به رضاخان كوچك مشهور بود، پدرم را به بوشهر انتقال داد و پدرم كارمند اداره ثبت و احوال بوشهر شد.
در سال 1318 به مكتب خانه رفتم در همان سال‌‏ها قرآن و گلستان سعدی را یاد گرفتم ولی به دلیل شورشی كه در آن شهر شد سال دوم را تمام نكرده بودم از كنگان به بوشهر رفتم و در مدرسه فردوسی بوشهر ثبت نام كردم مساله علاقمندی من به شعر و شاعری به دوران كودكی‌‏ام باز می‌‏گردد خیلی كوچك بودم كه به شعر علاقه‌‏مند شدم، اما اولین تجربه عشقی در چاهكوه اتفاق افتاد او نیز توجهی پاك و ساده دلانه به من داشت، آن دختر خیلی روی من تاثیر گذاشت و در واقع او بود كه مرا شاعر كرد.
منوچهر آتشی: من تاكنون دوبار ازدواج كرده‌‏ام كه هر دو بار كه بی‌‏ثمر بوده است، همسر اولم با این كه دو فرزند از او داشتم (البته پسرم مانلی به دلیل بیماری كه داشت فوت كرد) به دلیل اینكه من حاضر نشدم با او به آمریكا بروم از من جدا شد و دخترم شقایق نیز در حال حاضر در آلمان وكیل است. در سال 1361 ازدواج دیگری داشتم كه آنهم به انجام نرسید و یك دختر نیز از این ازدواج دارم.فعالیت‌‏ام را با آموزش و پرورش آغاز كردم البته شغل‌‏های متعددی را تجربه كردم، مدتی با صدا و سیما همكاری داشتم، مسئول شعر مجله تماشا بودم،مشاور ادبی نشریات و انتشارات مختلف بوده‌‏ام و مدتی نیز در نشریه كارنامه مشغول بودم. من با این سن ام هیچ كتابی نیست كه در حوزه فعالیت‌‏ام ناخوانده مانده باشد، اگر كسانی كه به شعر علاقه‌‏مند هستند و حس می‌‏كنند قریحه شعری دارند به سراغ شعر بروند و گرنه به دنبال شعر رفتن كاری عبث و بیهوده است.
جایزه ملی شعر آتشی
ابوالقاسم ایرانی-مراسم بزرگداشت ششمین سالگرد درگذشت " منوچهر آتشی " عصر پنجشنبه 26 آبان ماه بر مزار وی واقع در آرامگاه "شیخ حسین چاهکوتایی" برگزار گردید. علی رغم آتش گرفتن و پاره شدن بنرهای مراسم در میدان های شهر بوشهر، جمع پرشوری از مردم بوشهر ، خانواده و دوستان آتشی ، شاعران و نویسندگان در مراسم مزبور حضور به هم رسانیده بودند.
"مسعود احمدی" به عنوان سخنران مهمان در مراسم شرکت داشت. وی با اشاره به نجف دریابندری، صادق چوبک و محمدرضا صفدری اظهار شگفتی نمود که چگونه در یک نقطه کوچک جغرافیایی خیل عظیمی از نویسندگان ، شاعران و مترجمان نشو و نما و در ادبیات چهره نموده اند.
"احمدی" سپس با نقل خاطراتی از منوچهر آتشی به خصوصیات خوب و جوانمردانه ی وی پرداخت و افزود: با تمام احترامی که برای شعر شاملو قائلم اما شعرهای شاملو متکی بر فلسفه و نمونه آثار شاعران غربی سروده شده است. اما شعر آتشی همانند شعر اخوان و شفیعی کدکنی شعری ایرانی و از ظرفیت های بومی برخورداراست.
"احمدی" از منوچهر آتشی به عنوان استادش یاد نمود و بزرگترین خصلت او را فروتنی در مقابل جوانان دانست. سخنران دیگر این مراسم " عباس عاشوری نژاد" از اهالی قلم بوشهر بود که به جنبه های شخصیتی آتشی اشاره نمود و یکی از این خصیصه ها را کودک بودن آتشی تا زمان خاموشی او دانست.
در ادامه ی این مراسم شاعران جوان بوشهری به ارائه و خواندن شعرهایشان مبادرت ورزیدند. اولین شعرخوان این مراسم "محسن موسوی میرکلایی" بود که شعر " به آب رفتن تن در شمارش نام ها " را که برای آتشی سروده بود قرائت نمود، سپس " سایه درختیان" ، " ارسلان باقری" ، " مجید اجرایی" ، " احسان احمد زاده " و " محمد مصدق" به ارائه اشعار خود پرداختند. در همین مراسم از پوستر " جایزه ی ملی شعر آتشی" که طرح آن توسط هنرمند گرافیست "ندا کلعبی" انجام شده بود رونمایی و اعلام شد که سال آینده همزمان با هفتمین سالگرد آتشی جایزه مزبور طی مراسم ویژه ای اهدا و فراخوان شرکت در آن به موقع اعلام خواهد شد.
روز دوم مراسم بزرگداشت سالگرد منوچهر آتشی اختصاص به گردهمآیی شاعران استان بوشهر در محل خانه مطبوعات بوشهر با حضور" مسعود احمدی" و مهمان دیگر این مراسم " قاسمعلی
فراست " اختصاص داشت.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: