همه ی ها در پی خوشبختی هستیم ولی کمتر احساسش میکنیم

مفهوم خوشبختی پدیده ای است که برای شخص اتفاق می افتدواحساس میکندکه خوشبختی بر خاسته از شیوه ی زندگی اوست واکتسابی است که از روی خوذ آگاهی و هوشیاری لحظه لحظه های آن راحس میکندو

اگر انسان به خوشبختی ها ولذتهای کوچک که دست میدهدپی نبرد،

هرگز نمیتواندخوشبختیهای بزرگتروبیشتر راحس کند.ببینید کودکان در زمان حال زندگی میکنندو از توجه اطرافیان ،رنگهاوبازی با آنها لذت میبرندوبرای خودشان لحظه های نابی را خلق میکنندآنان جاری وساعی

هستندودر لحظه اکنون بسر میبرند.خانمها آقایان گذشته ها گذشته

و فردا هم که نیامده هست وبگفته سعدی استاد سخن:

در یاب که حاصل حیات امروز است

اگراز شما بپرسند چه چیزی شمارا خوشحال میکند ویا چه لحظه هایی

خوشبخت هستید؟ چه جوابی دارید آیا خوشبختی را شناخته ودرک کرده

اید؟انسانها در هر آنچه که مهارت دارندو انتخاب میکنند راضی و خشنودنند.ششاید کسانی باشند که برای خوشبختی تلاش میکنند ولی هرگز آن را درک نمیکنند زیرا خوشحالی حالتی ثابت نیست که آن را تجربه کنیم بلکه لحظه یا لحظه هایی است که ما آن را درک  کرده وبطور کامل حس میکنیم.شاید اگر لحظه ها،ثانیه هاودقیقه های خوشحالی را کنار هم قرار دهیم در مدت

طول عمرمان چند ساعت  برای بعضی ها چندین روز وبرای گروهی چند ماه بیشتر نباشد. سعی کنید در دفتر زندگیتان صفحاتی برای لحظه های خوشحالی باز کنیدو هرچه

این صفحات بیشتر باشد شما بیشتر استفاده کرده و لذت برده اید.

انسانهای منفی نگر وبدبین کسانی هستنند که ایمان و اعتقادشان نسبت به خود وزندگی از

دست میدهندوناامیدو سرخورده ،عیب جو وانتقاد گر میشوندکه چرا روزگار با ما این گونه استآنها طعم عشق ومحبت را حس نمییکنندواحساس تهی بودن میکنند، زندگی

دیگران برایشان معنا ندارد.بیایید نظام فکریمان وباورهایمان را مرور کنیم.........

چطور شما هرسال به دکتر مراجعه میکنیدو برای تنظیم قند خون ،کلسترول وغیره

آزمایش میدهید تا سلامتی را بدست آورید.حال بیایید اندیشه ها و بائرهای شخصی و

اجتماعیمان را بررسی کنیم که اگر مشکلی یا آسیبی دیده در صدد رفع آن باشیم.

زیرا سلامت روان وذهن ما تضمین کننده ی خوشبختیمان است.

شما با کار کردن در صورتیکه قابلیت ها و مهارتهای خود را به ظهور برسانیدوانگار که با آنکار زاده شده ایدمیتوانید لحظه ها ی شاد ونابی داشته باشید و لذت ببریدوروحتان را

سرزنده کنید.

کدام یک از شما هر روز سعی میکند دل کسی را شاد وخنده بر لبی بنشاند؟کدام یک از

شما خوبی های دیگران را قدر میدانید؟وکدام یک ازشما به طبیعت وزمینی که پر از نعمات خداونداست تفکر کرده ؟وکدام یک از شما در انتهای شب با  خدا نجواکرده و

سپاسگزارید؟

گفتنی است که هر چه بلا و سختی که در زندگی برایمان پیش می آید،فرصتی دوباره برایمان بوجود می آوردتا با دریافتهای درونیمان ورابطه در زندگی مسیر روشنی را انتخاب نماییم.توجه کنید که دردها ما را خود ساخته میکنندواگر در زندگی سختی و درد نبودهیچوقت قدر سلامت و عافیت و خوشحالی را نمیدانستیم.اگر اتفاقها رخ نمیداد،

هرگز آگاهی و قدرت مقابله با آنهارا آزمایش و امتجان  نمیکردیم همانگونه که درحتان

باریشه های قوی در مقابل بادو طوفان پایداری میکنند،انسانهای با تجربه و کارآزموده نیز

در سحتی ها مقاومند.وبعضی از آنها دردل شب حیاتی نو برای خودشان رقم میزنند

زمانی که با توجه به بحرانها و مشکلات،عشق را از یادنبریم خداوند لحظه های نابی

را به ما هدیه میدهدپس درکلاس درس مشکلات خود شرکت کنید و سرافراز از آن بیرون بیایید.

وصال

درسال1197 در شیراز بدنیا آمد.او در حکمت،صرف و نحو،موسیقی ،خط (نسخ و نستعلیق)شعر،

مهارت داشت.شهرت اودر سرودن غزل،رباعی،قصیده،بودآ ثارش:بزم وصال-صبح وصال-سفینه-

بود. اوسه تار می نواخت وصدایی خوش داشت.در نقاشی تذهیب و خط مهارت داشت.

بجز نام او گفتگویی ندارم                بجز وصل او آرزویی ندارم

نگویی وصالش ندارم تمنا                به دل خواهشم هست و رویی ندارم

میان دو انگشت

                    می ایستم

بخاطر حضور افتاده ی تنهایی

                                   بر من

درک دشوار مجروحِ نفس

                            در پاییز

افتادن سپیدی

               بر شکوفه ای

آواز سیاوش

              در شب دم کرده ای

بهار و باران

سرود ناتمام

شانه های سنگین باد

یقین و میزان

خیال جاری روشن

رد پای ابر

حاصل نور و آب و آینه

بخاطر فرصتی که دو باره تکرار نمیشود

وبخاطر سطری که با  "ب" شروع می شود

می ایستم

میان دو انگشتم

                  تا آخر دنیا

مکتبی شیرازی

شاعرقرن نهم که بعداز نظامی کسی لیلی و مجنون را به خوبی او نسروده است.

شعراست لطیفه الهی                          مضمون سپیدی و سیاهی

شعر است ترازوی جهان را                وزنی نبود در آن جهان را

شعری از فرهاد کریم پور

نشد تا کسی بیاید

کلاغی به فریادم نرسیده  باشد

نشد حادثه ای تا بخواهد

خواب اش ندیده باشم.ِ               

نشد که پلکهایم نپرد

قبل از وقوع خوشحالی

یا گریستنِ در  خود.

آنسوی جهان

فنجانی تا بخواهد

                 بیافتد

خوابش رادیده ام

واینسوی؛

تا بخواهم به بیداریش برسم

فنجان             

در شکستن اتفاق

                  افتاده

                     است.

با این همه

چه از این تلخ شیرین تر

که تا خواب نبینم

عاشق نخواهم شد

 با آنهمه

می ترسم که مرگ آمده باشد و

من

تازه به خوابش رفته باشم

شعروموسیقی

در طول تاریخ می دانیم که موسیقی چه استفاده و تأثیراتی داشته است.موسیقی برای نظام وارتش،دعاونیایش ،شادی،دلهاومردم،ورزش،تفریح،ومراسم مذهبی و..........

موسیقی باغزل همراه است.شعر در هر قالبی که باشد نیاز به موزیک دارد.ذیشه موسیقی در بطن طبیعت است،صدای پرندگان مختلف،صدای آبشار،و..........

میگویند زمانی که تاج اصفهانی در باغ می خواند،بلبلانب صدا در می آمدند این تأثیر

موسیقی است.در غزل سعدی است که: غم زمانه خورم یا فراق یار کشم / به طاقتی که ندارم کدام بار کشم/چو میتوان به صبوری کشید جور دوست /چرا صبور نباشم که جور یار کشم.فرقی نمیکند شعر در هر قالبی که باشد با موزیک خاص خودش همراه است.

مثلا بر شانه ی من کبوتریست که از دهان تو آب میخورد/بر شانه ی من کبوتریست که

گلوی مرا تازه میکند..اگر موسیقی را از زندگی بر داریم چقدر زندگیها بی معنی میشود.

انسان سه بعد دارد ابعاد مادی، عقلی،عاطفی که هنر جوابگوی بعد عاطفی انسان

است.ومیدانیم که بزرگترین هنر شعرو موسیقی است که حتی در ابعاد دیگر نیز اثر میگذارد.مثلا گاهی اوقات شعر وظیفه ی فلسفه را بدوش میکشدوتأثیر گذار بر تربیت ابعاد وجودی انسان میشود(شعر بار تمام مفاهیم را از عشق و همدلی گرفته تا بزرگترین

مفاهیم احتماعی و فلسفی ).  بنابراین شعر در هر قالبی که باشدآموزش را نیز بدنبال دارد.

بخش سوم سخنان بزرگان

1-در سکوت آینه هزاران فریاد را شنیدم.

2-خاکستر هر شب خواب آتش میبیند.

3-علم و دانش بدون عشق و انسانیت ،همانند بالهای پرنده ایست که شکسته باشد.

4-اندیشه های کوچک هرگز نمی توانند کار های بزرگ انجام  دهند.

5-از تجربه های شکست نترس،از تکرار شکست بترس.

6-آدم شجاع یکبار میمیرد ،آدم ترسو هزار بار.

7-برای دوست داشتن زمان لازم است ،برای متنفر شدن یک لحظه کافیست.

8-یا درست حرف بزن یا عاقلانه سکوت کن.

9-وقتی در مسیر اشتباه هستیم دویدن چه فایده ای دارد

10-دیگران را ببخش نه به این دلیل که لایق بخششند،بلکه به این دلیل که تو سزاوار آرامشی.

11-دانستن واقعیت نادانی خود عین دانایی است.

12-سنگ هم سر را میشکند وهم پل را می سازد.

13-مرگ همه چیز را با خود می برد،بجز نام نیک و بد انسان را.

14-آنروز که خورشید نقاب از چهره شب برداشت،سقراط نیز نقاب از چهره سوفسطاییان.

15-آب مایه حیات جسم است وشعر مایه حیات روح.

از کتاب سایه های آویزان

1-سایه فریادی

صیاد آوازم

                            می شود. 

زیر پوستم 

بهشت می بافم

کامل میشوم

              در تاریخ

ودر خلوت پنهانم

رنگ خود را

                می سرایم

2-

نگرانم می کند

گلهای تلخ،

پیش از تو

جای دگر

پیراهنت

        عاشق بود

3-

کاغذی سایه ی قلم را

                      می خورد

وآفتاب منتشر

                    برستارگان

ناگهان

یکی یکی ستاره ها

سایه های اویزان شدند.

ادامه سخنانی چند از بزرگان1-

ما میهمان چند صباح پروردگاریم وروزگار میهمان اندیشه های ما.

2-راستگویی راستکرداری را به ارمغان می آورد.

3-هنری که فاقد پیام باشد سوهان روح است.

4-اگر آتش میدانست که سرانجامش خاکستر است این همه زبانه نمیکشید.

5-شعر سخن روح است.

6- شکست با مردانگی پیروزیست.

7-هیچ خانه ای را ویرانتر از دل افسرده ندیدم.

8-تنها اندیشه های سبز از گزند زرد شدن پاییزی در امانند.

9-شخصیت برای انسان همانند ستون برای پل است.

10-در بین تمام اشیاء آیینه هارا از همه صادق تر میبینم.

11-خاطرات چون تلخ و شیرین است قشنگ است..

12-عشق دروغین دو نفر همانند دو خط موازیست.

13-انسانهای بزرگ شکست های بزرگ را تجربه کرده اند.

شب را بخاطر بسپار تا به عظمت نور پی ببری.

15-هنر بوسیله هنرمند نفس میکشد.

16-از برخورد دو سکوت به یکدیگرصدای فریاد بلند میشود

-

دور ماندنت را

بالبانم

گریستم

سایه ات

مدام

ریزش می کند

                  بر

فاصله ها .

6-

زنی پرتاب می شود

بر پیشانی ماه

می گزد ماه

لبانش را.

7-

قراری شکسته

در فاصله گامها

دستهای تو

              باقیست

8-

خبر می دهند/مردگان

روز نامه ها را

در کوچه های خرداد

خیابانها

جریمه می شوند

پشت چراغ قرمز،

همین حالا

ساز ها را کوک باید کرد.

4

شکل می گیری

در هیبت واژه ها

تا تو صلیب می شوی

ما

مصلوب مانده ایم

                    بر تن ها .

5-

از نقطه های انتظار

                             تا فاصله ی تو

تنها فرصتی است برای تبسمی

                                        بر خاک.

6-

آینه ها

بشکنید سکوت شیشه ای را

قلب ها

بوسه زنید

پیشانی خاکستر را

هوا

شعر تازه می خواهد

بیایید

باران بخوانیم.

1-طفیل لحظه ای هستم

                           سبز 

                                از

                                   با تو بودن.

2-

آنگاه که ایمن می شوم از

                           کلامت

                                   می رویم از

                                                   نگاهت

3-

وقتی تو با منی

درختان

             در سپیدی سرد           

               هم

شکوفه می دهند.

4-

بگذار

از کنارم بگذری

فاصله ها

میگریند

تنها

باران

منتظرمن است.

نویسنده-شاعر -منتقدوصاحب امتیاز چند زوزنامه

ایشان از بهترین هنرجویانم هستند که هم اکنون

مدرس آواز سنتی در چند آموزشگاه میباشند.

انسان مجبور نیست حقایق را بگوید ولی مجبور است چیزی را که میگوید

حقیقت داشته باشد

زنده بودن را به بیداری بگذرانیم که سالها به اجبارخواهیم خفت

درسرزمینی که سایه آدمهای کوچک بزرگ شد،در آن سرزمین آفتاب در حال

غروب است.

ایشان دکترای افتخاری در موسیقی و آهنگ سازی دارند

همچنین آهنگساز بعضی از تصنیف های افتخاری.علیرضاقربانی.سالار عقیلی

مرضیه و..... میباشند.

ایشان صاحب 3 اثر در زمینه موسیقی سنتی (محلی)هستند

فعال در صداوسیما و مدرس ویولون

انگار که خسنه خسته هستم

                                           انگار که دل شکسته هستم

حافظ تو مرا به خویش میخوان

                                        من طائر پر شکسته هستم

ایشان شاعری آگاه،مجری توانمند رادیو و تلویزیون،مسئول بخش

نگاه پنجشنبه در روزنامه خبر

از راست به چپ

خواننده عبدالرضا زارعی،کواری،فردین،امامی واستاد صالحی

پژوهشگر برجسته،عضو هیئت مدیرهبنیاد فارس شناسی و

صاحب آثاری چون ققنوس  سوخته و بر افروخته میباشد.

ما ایشان را هر دو هفته یکبار در منزل توللی که کانون انجمن ادبی

هنرمندان بود ملاقات میکردیم(دکتر مسیح افقه مسئول بخش  موسیقی

بودند)

او پس از فریدون سرای خویش راکانون اهالی شعرو موسیقی

گردانیده بود

شاعری رها که زندگی روز مره اش را به شعر تبدیل کرد

باد است

باد هراسان

با زخمه های ممتد و سنگین

فریاد است

گویی لگام

گسسته است

سهراب سپهری در مهر سال 1307 در تهران متولد،شاعر و نقاش بود.
از مهمترین شاعران ایران وشعرهایش به زبانهای انگلیسی،فرانسوی ،

ایتالیائی،اسپانیائی ترجمه شده است .او در سال 1359 به علت ابتلا
به بیماری سرطان خون در گذشت.آثارش مجموعه های آواز آفتاب –
مسافر – زندگی خوابها-ماهیچ نگاه هیچ –صدای پای آبو حجم سبز.

چتر ها را باید بست

زیر باران باید رفت

فکرها را،خاطره را

زیر باران باید برد.

ایشان مردی درویش،شاعری آگاه و غزلسرایی ماهراست که بجز اشعار

کلاسیک شعر سپید هم می سراید.فعال بخش ادبی در  روزنامه های

همگام و نیم نگاه

مراسم اختتامیه همایش ایشان با گویندگی آوا