وای ، از این دل دیوانۀ شــــــــیدا ، دل من
کودک ناخلف و خســـــــــته و تنها ، دل من
گویی عاشــــــــق شده بر طرز نگاه صنمی
چه کنم با غـــم این عاشق و رسوا ، دل من
میروم تا به در میکـــــــــــــــــــده فریاد کنم
چه فــــــــــــغان دارد از آن دلبر زیبا ، دل من
دل من تاب و قــــــرارش دگر از کف رفتست
طاقـــــــتش طاق و دلش در بَرِ حّوا ، دل من
شب و روزش خورَد از خون جگر از تب اشک
وای ، از این دل دیوانۀ شــــــــــــیدا دل من
نظرات شما عزیزان: