فرصت شیرازی
ملقب به میرزا آقا مشهورو معروف به فرصت الدوله در سال 1271 در شیراز متولد شد.

از کودکی به آموختن پرداخت. ودر صرف و نحو، حکمت ، حساب ، هندسه ، تحصیل کرد

و به زبان انگلیسی کاملا آشنا شد. وی علاوه بر آموختن علوم مذکور موسیقی را نیز

فرا گرفت. به دلیل علاقه به تاریخ باستان به فراگیری خط میخی پرداخت کتاب صرف و نحو

را با خط میخی تأ لیف کرد.خط پهلوی رانیز فرا گرفت و مترجم متون پهلوی شد.به آموختن

قاشی پرداخت و در سیاه قلم استاد شد.همچنین در نقشه برداری مهارت داشت واز طرف

دولت به مأموریت ها ومسافرت میرفت.با عکاسی آشنا شد. اویک جعبه شطرنج و مهره های

او راساخت.در خطاطی استاد شد و در خط نسخ ، نستعلیق ،شکسته ،تبحر داشت.فرصت

در سرودن انواع شعر استاد بود مهمترین آثارش عبارتند از :
آثار عجم و شیراز نامه ،( آثار باستانی، تاریخ، جغرافیا،و رجال علم و ادب و سیاست است)

اشکال المیزان (در علم منطق) بحورالحان (در علم موسیقی) ، دیوان فرصت ،

، مثنوی هجرنامه ، تفریظات ،شطرنجیه،رساله در علم هیئت،تصحیح و چاپ

شاهنامه .او ریاست مدارس معارف شیراز را پذیرفت وسپس به انتشار روزنامه فارس پرداخت

که حاوی اخبار رسمی قشون جنوب ایران بود. در جوار آرامگاه حافظ بخاک سپرده شد.
هر زمان سلسله زلف تو در تاب رود                               ای بسا سلسله ها را که زدل تاب رود
فرصتا روی متاب از در جانان همه عمر                          عاشق آن نیست که هر لحظه بهر باب رود