منصور اوجی در رشته فلسفه از دانشگاه تهران موفق به کسب مدرک لیسانس شد و پس از آن در رشته علوم تربیتی از دانشسرای عالی تهران مدرک فوق لیسانسش را کسب کرد.پس از آنکه به زادگاهش بازگشت بار دیگر به دانشگاه پهلوی (دانشگاه شیراز) رفت و مدرک لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی اش را هم گرفت. او پس از سالها تدریس، به تازگی تصمیم گرفته که تدریس را رها کند و تمام اوقاتش را در خانه اش بنشیند و به شعرش اختصاص دهد.
از منصور اوجی مجوعه‌های شعری زیر منتشر شده است:
• باغ شب (۱۳۴۴)
• خواب درخت و تنهایی زمین (۱۳۴۴)
• شهر خسته (۱۳۴۶)
• برگزیده اشعار (۱۳۴۹)
• این سوسن است که می خواند (۱۳۴۹)
• مرغ سحر (۱۳۵۶)
• صدای همیشه (۱۳۵۷)
• شعرهایی به کوتاهی عمر (۱۳۵۸)
• حالی است مرا (۱۳۶۸)
• کوتاه مثل آه (۱۳۶۸)
• خوشا تولد و پرواز (؟؟؟؟)
منصور اوجی:
گربه‌ای هست به نام مرگ
از پسِ آینه می‌آید
شب بدر وُ شب بارانی
موسم عطر گل نارنج
موسم سیبِ شكیل وُ سُرخ
موسم گم شدن آهو
به همه ماه وُ فصول سال...

به هواخواهی طعمِ تو
آن پر از ذائقه می‌آید
و تو را رفته به خوابی خوش
چرب می‌بوید وُ می‌لیسد
و تو، چون طبله گچِ دیوار
سرد می‌لرزی وُ می‌ریزی
گربه‌ای هست به نام مرگ
كه از پسِ آینه می‌آید.

وقتی كه مرگ...
وقتی كه مرگ، ‌آسیمه می‌آید
و می‌نشیند روبه‌روی چهره‌ی اشیا
آیینه‌های كهنه می‌لرزند
و جیوه‌های كهنه می‌ریزند
و تو، تمامِ ‌قد
گم می‌شوی در كوچه‌ای تاریك
و كوچه‌ای دیگر دنبال آن كفتر
تا كوچه‌ای دیگر
و كوچه‌ای دیگر...