دریا، - صبور وسنگین -
می خواند و می نوشت
- "... من خواب نیستم !
خاموش اگر نشستم ،
مرداب نیستم !
روزی که برخروشم و زنجیر بگسلم
روشن شود که آتشم و آب نیستم

موج نا آرام و بی پروایِ دریا ها منم
ساحلِ بشکسته از طوفانِ نا پیدا منم
آنکه هر شب دل به دریا میزند خاموش و سرد
صبحدم در چشمه چشمش شود رسوامنم
بخشی از ترانه

تکرارعشق را فقط امواج میداند
تویی که نمی شناسمت
یک روز می آیی
ومن
با دل دریاییم
امواج را
هموار خواهم کرد.

شاعر توانا :دانلود شعر دریا در پیوند ها باصدایشان

عاشق تَرم رهایی را
چه گونه باز بگویم سترگ یعنی تو
هزار بار که گفتم بزرگ یعنی تو

تو عالمانه و من کولی هزار آوا
ز انضباط دبستان بحث و فحص رها

تو آن همیشه خطاپوش و من رها در خویش
هزار خنجر خونین ماجرا در خویش

تو نیستی که ببینی سکوت سرد مرا
هزار لحظه خونین و غرق درد مرا

تو نیستی که ببینی به من چه می گذرد
به این غریب مدام وطن چه می گذرد

ندیده ای که شب نارفیق یعنی چه
هزار حسرت و درد عمیق یعنی چه

ندیده ای و نبینی، عقاب خاموشم
دگرچه فایده- آن آفتابِ خاموشم

اگرچه یکسره عاشق ترم رهایی را
شب شراب زده، صبح آشنایی را

تو منتهای کرامت به دست تنگی خاک
تو مرد زنده تاریخ در مغاک هلاک

به بخش کولی آواره ای که من هستم
که سالهاست غریب شب وطن هستم

بزرگوارا! آری- بزرگ یعنی تو